eerste weekend en de eerste week deel 2

Goedemorgen mensen,
Tijd voor deel 2 van mijn reisverslag. Vandaag is het zaterdag en dat betekent geen lessen. We zouden eigenlijk naar taining town gaan maar het heeft nog geen minuut minder hard ge regent, dus we gaan morgen boodschappen doen. In de vrije tijd die ik hier heb ben ik veel aan het lezen en schrijven. Ook heb ik een poging gedaan om een aantal fotos op te loaden. Ik ben er nog mee bezig, dus aub uw geduld hiervoor.
Maar goed, ik loop te ver vooruit.
De eerste week training was voornamelijk wennen omdat de eerste les begon om 05:30! Te laat komen word hier absoluut niet getollereerd! Het word gezien als een belediging van je meester, en je word dan gestraft. Wat voor straf heb ik nog niet ontdekt, omdat iedereen het uit zijn hoofd laat om te laat te komen. In de morgen krijgen we gezamelijk les met alle klassen. De training heet circuit training en is bedoeld om je lichaam te versterken. Dat kan kan verschillen van 2 minuten op je handen tegen de muur staan, tot 4 minuten met je armen wijd staan met twee bakstenen in beide handen. De maandagochtend bestond uit het trainen van het Bovenlichaam. Na 2 minuten handstand, 50 push ups, 30 schouder push ups stonden mijn schouders te branden van de warmte. De zon was nog niet op voordat we onze eerste ren moesten maken. First bridge word er gezegd. Dat klonk dichterbij dan het was. 1 km heen en terug. Dit was de kortse afstand die ze per dag afleggen. Na het rennen doen we halters, press up banken en gewichtheffen buiten op het basketbalveld. Degene die geen toestel hebben doe. Push ups totdat er een toestel vrijkomt. 07:30, ontbijt. Het ontbijt bestaat uit geklutst ei en iets dat weg heeft van brita maar dan zonder smaak. Ik voel me net als in een strafkamp terwijl we in de rij staan bij de keuken. Een uur krijgen we de tijd om ons klaar te maken voor de volgende ren. Om 09:00 word er second bridge geroepen. Dat was Slechts 6 km heen en terug! Bij terug komst moeten we op een rij rek en strek oefeningen doen. Dit zijn hellaas niet dezelfde lichte onpijnlijke oefeningen als ik in NL gewent ben. Terwijl je je benen zover mogelijk uit elkaar duwd, komt de leraar langs en gaat op je heupen drukken, waardoor je je pijngrens enorm voorbij gaat. De leraar vond dat ik flexibel genoeg was en besloot om op mijn heupen te gaan zitten. Na deze pijnlijke ervaring doen we tot de lunch traptechnieken. Ik ken de meeste trappen van mijn training, maar toch begin je hier helemaal bij het begin. Dat vind ik jammer maar toch is het goed omdat ze hier op elke detail letten. 12:00 lunche tijd. Noodles, boontjes met vlees. We eten dus 3x p.d. warm. Na de lunche is er een fiësta van maar liefst 2,5 uur. De rust is nodig omdat de lessen zo zwaar zijn en omdat het veel te warm word in de middag. Om 14:30 is de laatste ren van de dag. First bridge, omdat het nog steeds te warm is. De middag is een herhaling van de trappen. 16:30 stopt de les. Wie om 17:15 nog niet gedouched heeft staat onder een ijskoude douche. Ik wist dit uiteraard niet van te voren. 18:00 avondeten. Aardappelen, groente en worst. Ja, idd. Zonder vork of mes, met stokjes! Die avond lig ik om 19:30 op bed. Het is er al om 19:00 pikdonker. Dinsdag ochtend worden de benen opde proef gesteld. 6 minuten knieën gebogen met rechte rug. Als je opgeeft begint de tijd opnieuw. 6km rennen gevolgd door kop rollen, ratslagen en saltos op de matten. Dit is duidelijk niet mijn strerke kant. De hele dag zijn we hiermee bezig.
Woensdag kom mijn geluk niet op. Naast de 3x rennen, rekken en de buikspieroefeningen de hele dag Sanda training. Chinese kick Boxing zoals ik dat al jaren gewent ben. Alleen ben ik niet de enige hier die hard kan slaan. In de middag zijn er wedstrijden. 3x 3 minuten full contant volgens officiële regels. De leraar is schijtsrechter. De laatste ronde is op film vast gelegd en komt binnenkort bij dit verslag te staan. Ik was de lichtste van de twee maar wel de winnaar! Donderdag was vormen dag. We staan minuten lang in dezelfde onmogelijke en pijnlijke houdingen. De middag doen we weer traptechnieken gevolgd door ratslagen en saltos. Dit keer zonder de matten, op houten vloer. We doen ook veel vliegende trappen en hoge sprongen. Vrijdag was een en al afzien en de minst prettige dag van de hele week. Met het weekend in het vooruit zicht renden we twee bergen op. De ochtend was 7,5 km, waarbij de we om de hoek 15 push ups maakten. De middag was de tweede berg van maar liefst 11 km. In de brandende zon was dat een en al zweten. Gelukkig mag je wel genieten van het uitzicht in de bergen, en zwaaien naar de jonge kinderen die uit het dorp met je mee proberen te rennen. Als blanke wordt je altijd en overal door alle chinesen nagekeken, en vooral als je in de brandende zon zonder shirt voorbij rent.

Omdat het volgende verhaal schokkend kan zijn stel ik voor deze alinia over te slaan als je gevoelig bent.
GEEN GRAP!
Na het rennen worden we een voor een bij de leraar op de mat geroepen. Hiervoor moesten we zoveel mogelijk onze benen rekken. Het heet Shaolin stretching. Een methode die ze in het westen als een strafbaar feit zouden zien. Een student zit op je been, terwijl de leraar je andere been langzaam maar zeker naar je gezicht brengt. Zodra een bepaald punt bereikt is houd de leraar het been vast en telt langzaam tot 30. Het hele proces duurt misschien niet langer dan 3 minuten. Maar door de inpackt hebben we de rest van de middag een lichte training. Ik heb volwassen mannen zien schreeuwen en huilen van pijn! Ondanks het geschreeuw blijft de leraar druk houden. Ik ben als 4e aan de beurt. Ik ga me best doen te beschrijven hoe intens de pijn was, die voor mijn gevoel uren duurde. Ik had muziek in mijn oor, maar dat vervaagde snel. Alles om je heen vervaagd, en alles wat je voelt is de pijn in je benen en je liezen. Eindelijk begint het aftellen. De langste 30 seconde van mijn leven. Als de leraar het been terugbrengt verdwijnt de pijn meteen. Nog 1 been te gaan. Na afloop zegt een van de dames dat ze stond te huilen bij mijn geschreeuw. Wonder boven wonder is er niets beschadigd en kon ik binnen een minuut weer verder lopen.

Aan het einde van de dag laten we de vormen zien. De leraar is tevreden en ziet duidelijk dat ik ervaring heb.
En toen was het weer vrijdag en zat de eerste week er alweer op. Ik ben nu anderhalve week van huis met nog 11,5 week te gaan.