twee maanden van huis!
Door: WoutGosToChina
Blijf op de hoogte en volg Wout
01 Juli 2012 | China, Peking
Maandag 25 juni. Ochtend circuit was erg makkelijk. Kortere Handstand en minder push ups dan gebruikelijk. Toch was het voor de nieuwelingen die gistermiddag aangekomen zijn veel te zwaar. De een is klein en dik, de tweede is klein en spriet mager. Ik heb nu al zoveel mensen voorbij zien komen dat ik heb besloten om zo min mogelijk met de nieuwelingen te bemoeien.wat wel opvalt is dat ze enorm luidruchtig zijn. Gisteravond om 21:15 werd ons accommodatie bij elkaar geschreeuwd toen bleek dat er een spin in hun kamer zat, een half uur later besloten de heren hun meubilair te verplaatsen. Gelukkig waren hun buren (mijn boven buren) degene die ze erop aan spraken. Na ochtend circuit de berg op gerend. Mijn hiel voelt zwaar aan, en ik heb veel spierpijn in mijn voeten. Een goed teken dus! Na het ontbijt stances. Ook Wang doet rustig aan met ons vandaag. We doen er maar 3 van de 7/8. Een schok voor de nieuwelingen als ze er achter komen dat we maar 30% van de oefeningen doen. In de middag word een vreemde fariant van zakdoekje leggen gedaan. Met veel push ups en hard achter elkaar aanrennen. Daarna doen we vormen. Die nieuwelingen worden om het half uur op hun vingers getikt omdat ze meer aandacht hebben voor de gevorderde studenten en de flitsende zwaarden, dan hun eigen oefeningen. Pat(afganistan) wil graag hetzelfde leren. Alleen de kans dat hij in een maand tijd alle basis vormen compleet heeft en aan de wapens mag is 0,00%. Na de vormen eindigen we met een stretchingsessie. Alleen de beginners doen 100-100(situps+backups) iedereen had gehoopt dat de twee na hun eerste dag wel stiller zouden zijn, maar dat was niet het geval. Waar ze gister niet konden ophouden te kakelen over computers, moesten ze nu tegen iedereen klagen over verzuurde spieren. De avond hebben we taalles op een kamer van een van de longtermers, Omdat ons leslokaal bestookt word door muggen. Onze lerares is er niet dus leren we elkaar de zinnen met behulp van een taalprogramma op de laptop. Ik heb nu het program gekopieerd naar mijn tablet zodat ik zelf kan oefenen. Weer : bewolkt, met lichte regen.
Dinsdag 26 juni. In de ochtend buikspieren gedaan. Max, Pierre en Scott zijn nog steeds niet terug uit Sanming. Ze vertrokken gisterochtend om voor een aantal studenten hun visum te regelen. Sanming is een uur met de bus van uit Taining Town, en is een grote stad waar ze veel gewilde winkels hebben die we niet in Taining Town hebben. Bovendien hebben ze er pizarias en mcdonalds. Dus wanneer Max terug komt heeft hij zijn oude gewicht waarschijnlijk weer bij gegeten. Vandaag acrobatiek gedaan. Voor mij al 3 weken geleden, dus ik moet weer even wennen aan de sprongen en rollen. Vandaag voor het eerst de back flip(achterwaartse salto) geoefend. Ik kan er geen zak van, maar het is leuk om te oefenen, en ik heb nog even de tijd. Ik kan behalve de ratslag alle sprongen en rollen mee komen. Terwijl de rest hun ratslagen doet, blijf ik gewoon de vorige oefening volgen. Wang was vandaag flink boos op een van de nieuwelingen die bij het stretchen weigerde de (bok)split te doen, omdat zijn knie zeer deed. Tijdens de stretching belast je je heupen en lies, maar de knieën worden niet belast, dus Moest hij het doen. In de middag was Wang zo vrolijk dat hij zijn cd speler erbij haalde. De oefeningen worden ineens een stuk minder vermoeiend als je naast het zonnetje, het mooie uitzicht ook nog eens micheal jackson voorbij hoort komen. In de avond komt Max terug uit Sanming met slecht nieuws. Zijn visum word niet verlengt. De reden is erg onduidelijk want hij heeft alle recht op een verlenging. Omdat zijn paspoot tijdens zijn rondreis in china was gestolen heeft hij een bewijs van de aangifte nodig. Hij heeft een kopie gekregen van de politie maar dat is niet gooed genoeg om een visum aan te vragen. Scott is woedend omdat deze weigering puur discriminatie is, en gaat er alles aan doen om het visum te laten verlengen. Als Max geen verlenging krijgt moet hij aanstaande vrijdag(29juni) china verlaten! 3 weken eerder dan gepland. Weer : lekker warm, koud briesje.
Woensdag 27 juni. Vandaag zijn de beginners en de gevorderden uit elkaar gehaald voor aparte lessen. De beginners doen Sanda met Pierre. De gevorderden(ik ook dus!) Krijgen vandaag iets nieuws te leren. De staf is een dikke houten stok ter hoogte van je kruin die op maat word gezaagd voor iedereen. De oefeningen die we moeten doen terwijl Wang op vakantie is zijn zwaar en vermoeiend, vooral voor je pols en vingers. Dit is de eerste keer dat ik aan wapenstraining doe en ik heb al flink wat blaren op mijn handen, en heb mezelf al op meerdere plaatsen geslagen met de stok. Als Wang terug is van vakantie leren we de hele vorm. Volgens Wang heb ik nog genoeg tijd om goed overweg te leren gaan. Gelukkig ben ik niet de enige die zichzelf voor het hoofd slaat. Ik heb na het ontbijt nieuwe Feiyues gekocht omdat mijn oude inmiddels zodanig versleten zijn dat er gaten in mijn sokken komen. In de middag krijgen we sanda les van Pierre. Beginners beginnen met de bokszakken, gevorderden in de ring. Mijn eerste tegenstander is Tee Dee, aangezien we oneven aantal vrouwen en mannen hebben. Mijn enkel voelt goed en word langzaam sterker. Sinds Charlie weg is vul ik de top van shaolin aan, samen met Steve(Engeland) en Pierre zelf. Erg leuk, maar dat betekent dat ik vanaf vandaag tegen iedereen moet sparren, dus ook Pierre. Ik heb de eerste helft laten filmen, om een indicatie te geven van het verschil tussen iemand die 8 weken training achter de rug heeft, en iemand die hier al 2,5 jaar traint en les geeft.., gelukkig kon ik aardig bij blijven en heb ik alleen een blauw oog en blauwe schenen opgelopen. Na de gevorderden waren de beginners tegen elkaar. Het is gewelddadiger om twee beginners tegen elkaar te zien boksen dan twee gevorderden. Omdat ze nog niet genoeg techniek hebben slaan ze er maar op los in de hoop iets te raken. Dus er word veel gecorrigeerd. Aan het eind van de dag mogen de dapperen voor een ronde van 3 minuten de ring instappen met een gevorderde. Pierre, Steve en ik nemen ieder 3 nieuwelingen voor onze rekening. Helaas heb ik er geen verdere videos van maar volgende week zal een herhaling zijn. Weer : warm en zonnig.
Donderdag 28 juni. In de ochtend een andere berg opgerend. Deze is een stuk steiler met smalle padjes dus een stuk zwaarder. Ik heb me voorgenomen om na de berg niet meer te gaan rennen, als voorbereiding voor morgen. Mijn enkel is erg gevoelig van gister, en ik wil er zeker van zijn dat ik morgen mee kan doen met de Taining Town run. In de ochtend hebben we een nieuwe training die we waarschijnlijk elke dag gaan volgen, het heet : ching na(weet niet hoe je het spelt). Voor de kung fu kenner is het de voorloper en active versie van wing chun. Het is gebasseerd op situaties waarin weg rennen geen optie is, en je snel en hard moet toe slaan. De basis word erg langzaam uitgevoerd omdat techniek het belangrijkste is. Maar waar wing chun zich voornamelijk focust op de handen en bovenlichaam, leert ching na harde en zware trappen te geven op breekbare plaatsen zoals vlak boven de knie, en op de hiel van de tegenstander. Conditioning is fitaal bij ching na. We staan dus de meeste tijd onze onder armen en scheenbenen op elkaar te slaan. Scott geeft de ochtend les en bekijkt onze trap technieken en vormen. Hij is verrast te zien dat wij andere dingen leren dan hij zelf heeft geleerd. Hij legt ons uit dat shaolin per generatie veranderd. Wang is een nieuwe, jonge generatie shaolin meester die opgroeid met media en tourisme. Daarom zijn zijn methodes anders dan de generatie die Scott lesgaf. Scott heeft les gehad toen de zogenoemde Wushu nog niet erg populair was. Wushu is de jongste vorm van shaolin en is gecreëerd voor shows en tourisme. Waar de originele shaolin voor zelfverdediging en oorlog gemaakt is. De methode van Wang is meer op de wushu gebaseerd en Scott zal hierover met Wang spreken, zodat we meer de oudere shaolin methodes blijven leren. De middag neemt Pierre ons onder handen voor een stretching sessie. In de split zonder handen voor 3 minuten, terwijl Pierre na elke minuut je een stuk verder naar beneden duwt. Het is een tijd geleden dat ik zoveel pijn heb gevoelt, voornamelijk omdat ik sokken aan had en dus vanzelf verder in de split bleef glijden. Morgen hebben we een rustige ochtendtraining ter voorbereiding voor de halve marathon. Niemand weet precies hoeveel km het is, maar geschat word zo'n 23+km. Ik heb mijn mp4 opgeladen en er veel hardloop muziek op gezet. Weer : te heet om iets anders te doen dan zwemmen.
Vrijdag 29 juni. Taining Town run. De gevreesde tocht van 23+ km, door minstens 7 bergen en zo'n 4 dorpen. De ochtend doen we 'lichte' training. Push ups en bakstenen vasthouden. Vervolgens net als gister Ching Na gedaan. Dit keer stond ik tegen over een jongen die gister tegen Tee Dee moest, en nu dus flink moest wennen aan blauwe pijnlijke plekken op zijn armen en benen. Vervolgens mes ontwapenings oefeningen geleerd. Ik heb in het verleden het een en ander geleerd hier over, maar ching na is toch een stijl apart. Het is een stuk harder en alleen als je snel reageert kun je de techniek effectief toepassen. Na het ontbijt om 9:00 uur verzameld de shaolingroep zich bij de schoolpoort. Alleen de shaolin doet mee, de andere groepen mogen, maar zijn niet verplicht. Ik heb mijn sandabroek aan net als Max, omdat het kort en erg luchtig is, dus ook geschikt voor rennen met heet weer zoals vandaag. Sommigen zijn goed voorbereid en hebben een riem met waterflesjes om hun middel, ik heb in mijn buidelriem alleen plaats voor mijn mp4 en een rol fruitela. Ook heb ik lang niet genoeg gedronken, omdat ik vergeten was het water te koken. Om 09:07 vertrekken we gezamelijk. De eerste tien minuten blijft de groep bij elkaar om op gang te komen, vervolgens loopt iedereen in groepjes van twee of drie. Ik loop naast Tallia(Duitsland) voor zo'n tien minuten, en vervolgens de rest van de tocht alleen. Iedereen die met de bus naar Taining Town reist, weet hoelang de reis is. Het is minimaal 40 minuten langs rotsen, watervallen en groene bergen. Maar als je op je eigen tempo rent, geniet je pas echt van het uitzicht. Ik heb nu pas echt de water stroming gevolgd, de bergen bekeken, en de dorpjes geteld. Naast het prachtige uitzicht, kwamen er wolken voor de zon op het moment dat het start sein klonk. Dus we hadden wat koele wind tijdens het rennen, wat erg te waarderen is. Desondanks was het nog steeds bloed heet, en op het moment dat de zon door kwam, was de zuurstof ver te zoeken. De truuk is om niet aan de tijd of je benen te denken, en wat er ook gebeurt, niet te stoppen met rennen! Op een bepaalt moment voelde ik mijn benen niet meer rennen, en kon ik op hetzelfde tempo door blijven gaan. Onderweg kwam ik Max tegen, die erg veel moeite had om niet op te geven. Hij had last van kramp in zijn hamstring en was te snel van start gegaan. Ik heb hem een fruitela gegeven en ben voorbij gegaan. Ik had me een beetje vergist op het eind. Ik dacht dat ik er al bijna was omdat ik een brug herkende, dus ik zette mijn laatste reserves in om sneller te rennen, maar het einde bleek nog twee flinke bergen verder te zijn, dus ik was flink door mijn zuurstof heen. Als ik eindelijk op de afgesproken finish aangestormt kom zie ik Steve, Ben en Tee Dee al zitten. De eerste 2 minuten kan ik niet praten, en drink ik bijna Tee Dee's Orange jus leeg. Tee Dee is onderweg niet goed geworden, en heeft de bus genomen. Dus ik ben de 3e die de tocht volbracht heeft, van de 15a'17 deelnemers. Mijn tijd : 2 uur en 6 minuten! Voor alle duidelijkheid, dit is gedaan in 35 graden, in de hoge bergen in China, en... met een enkel blessure! Ik ben enorm trots op mezelf! (En dat betekent wat voor mij) de volgende die finished is Talia, zo'n 20 minuten na mij. Tegen de tijd dat Max 10 minuten na Talia aankomt, heb ik 4 bekers 7up en Orange jus leeg, en zit ik aan mijn welverdiende ijsje. Iedereen die binnenkomt is gebroken. Fysiek, maar vooral mentaal! 3uur na de start finishen de een na laatsten, waaronder Rolf. Er zijn een aantal die een groot deel van de tocht hebben gelopen omdat ze niet meer konden. Als Talia en ik uit gedronken zijn gaan we met Tee Dee terug naar school. Het allermooiste van de Taining Town run, is zodra je beseft dat je niet meer hoeft te rennen, en je de rest van de dag vrij bent! Plus dat het weekend voor de boog staat. Weer : soms bewolkt maar vooral bloed, bloed heet!
Zaterdag 30 juni. Ontbijt om 7:30 was erg rustig. Gisteravond was er weer een feest waarbij sommigen weer te veel hebben gedronken. Vanavond is de opening van Scott's nieuwe bar in Taining Town. Studenten krijgen korting op de dure dranken en mixen. Het belooft een dolle boel te worden met veel drank spelletjes en weddenschappen. Oftewel, niet aan mij besteed. Ik kan niet ontspannen van mijn drankje genieten als ik weet dat er studenten zowel mannelijk als vrouwelijk niet goed met hun alcohol om kunnen gaan. Tee Dee en ik willen wel langs komen voor 1 drankje, maar hopen de rest van de avond films te kijken met enkelen op de laptop in ons hotel. Aangezien mijn pet onder zit met 'mold' en nog steeds ruikt naar het water in Taining, en Tee Dee haar schoenen versleten heeft tijdens het rennen, is het hoog tijd op te shoppen! Shoppen in china is avontuurlijker dan het lijkt. Vooral omdat je geen idee hebt wat de verkopers tegen je zeggen, wat de prijs is en welke maten. Vooral voor mannen is het bijna onmogelijk om aan spulen zoals kleding en schoenen te komen. Niet alleen zijn er meer dames winkels hier, maar de (jonge)heren mode in china is op zijn zachtst gezegt niet mijn smaak! Het neigt meer naar vrouwelijk dan mannelijk, en onconfortabel. Het leukste is als de verkopers engelse woordjes geleerd hebben en deze blijven herhalen. Zo werd ik met iedere pet die ik paste :'hand-sama'(handsome) genoemd. En Tee Dee 'naice'(nice). We hebben vervolgens 40 minuten in de western gewacht op onze chinese spageti. Om 21:00 besluiten we de bar op te zoeken. Scotts bar is de enige echte bar in Taining Town. De meeste mensen hier kopen hun bier in de supermarkt en gaan bij een noodles tentje zitten drinken. De bar is erg mooi, met diverse kamers, discoballen, aquarium in de muur, blauwe uvee lichten, een dansvloer en een poolruimte. Oftewel, we bleven wat langer hangen dan 1 drankje. De avond werd pas echt interessant toen Danna(amerika) zo dronken was dat hij Max een klap verkocht. Danna is de grote amerikaan die iets te graag drinkt zonder te stoppen en de hele avond al vervelend was tegen de dames. Scott probeert de boel te zussen, waarna Danna hen te lijf ging. Dat was een kleine inschattingsfout. Scott is een kop kleiner dan ik ben, en Danna een kop groter en weegt een amerikaans gewicht(dik dus). Scott slaat met een tai chi beweging Danna met zijn hoofd vooruit de muur in, waarna de orde weer hersteld is. Weer : bloed, bloed heet.
Zondag 1 juni. Vandaag rustig aan gedaan. Omdat onze kamer aan de andere kant van het hotel zat, had onze rustige groep geen overlast gehad van de dronken feestgangers. Weer : bloed heet, oven gevoel!
En dan zit de tweede maand er alweer op! De dagen hier gaan langzaam, maar de weken vliegen voorbij! Over 30 dagen zit ik in het vliegtuig terug naar het koude Nederland. Maar zoals de meeste studenten hier zeggen leer je het meest in je 3e maand. Dit omdat je lichaam eindelijk gewent raakt aan de zware trainingen, en het te kort aan herstel. Dus komende week ga ik er weer vol tegenaan.
Groeten uit China!
-
01 Juli 2012 - 11:43
Sabine:
ben trots op je die marathon naar TT! zal ik je hier alvast inschrijven voor de trosloop in september? -
02 Juli 2012 - 09:53
Oma En Opa V.LEEUWEN:
hALLO wOUT.
iK BEGRIJP DAT JE EINDELIJK VAN JE BLESSURE AF BEN.TOCH MOET JE VOORZICHTIG BLIJVEN.JE GAAT AL AARDIG NAAR HET EINDE VAN DE TRAINING. KRIJG JE NOCH TIJD OM IETS VAN HET LAND TE ZIEN B.V.DE MUUR.NAUW WOUT IK HOOP DAT JE NOG VEEL VAN DE TRAINING OP STEEKT EN IK WENS JE NOG EEN GOEDE TIJD.EN TOT ZIENS. -
02 Juli 2012 - 09:53
Oma En Opa V.LEEUWEN:
hALLO wOUT.
iK BEGRIJP DAT JE EINDELIJK VAN JE BLESSURE AF BEN.TOCH MOET JE VOORZICHTIG BLIJVEN.JE GAAT AL AARDIG NAAR HET EINDE VAN DE TRAINING. KRIJG JE NOCH TIJD OM IETS VAN HET LAND TE ZIEN B.V.DE MUUR.NAUW WOUT IK HOOP DAT JE NOG VEEL VAN DE TRAINING OP STEEKT EN IK WENS JE NOG EEN GOEDE TIJD.EN TOT ZIENS. -
02 Juli 2012 - 09:53
Oma En Opa V.LEEUWEN:
hALLO wOUT.
iK BEGRIJP DAT JE EINDELIJK VAN JE BLESSURE AF BEN.TOCH MOET JE VOORZICHTIG BLIJVEN.JE GAAT AL AARDIG NAAR HET EINDE VAN DE TRAINING. KRIJG JE NOCH TIJD OM IETS VAN HET LAND TE ZIEN B.V.DE MUUR.NAUW WOUT IK HOOP DAT JE NOG VEEL VAN DE TRAINING OP STEEKT EN IK WENS JE NOG EEN GOEDE TIJD.EN TOT ZIENS. -
02 Juli 2012 - 12:03
Wout Van Leeuwen:
Is goed zus, rennen op zeeniveau, en onder de 35 graden word een eitje!
gaan we die samen lopen dan? -
02 Juli 2012 - 18:15
Sabine:
Hoi broertje ik dacht het even niet he maar we zouden ooit nog wel de vierdaagse gaan lopen weet je nog? -
02 Juli 2012 - 20:27
Pap:
Hoi wout, eindelijk doet het internet het weer! Het was zeker een geweldige overwinning en in die omstandigheden top! Ik hoop dat je het de laatste weken wat rustiger aan kan doen maar ook wel leuke dingen leert (dat met die stok ziet er wel gaaf uit. Hoe is het eigenlijk afgelopen met die hond die gestolen was is ie al weer terug? groeten uit Haarlem met betere een temperatuur. -
04 Juli 2012 - 14:03
Sjoerd:
Zit weer te genieten van je verhaal, de tijd gaat hard!
Else en ik gaan morgen op vakantie en als we terugkomen ben jij er ook al weer bijna! -
04 Juli 2012 - 19:41
Sabine:
ik ben eigenlijk wel benieuwd naar het verhaal achter de foto genaamd kamergenootje -
08 Juli 2012 - 07:47
Wout Van Leeuwen:
Het verhaal achter de foto van kamergenootje: ik heb het weekend een hotel gedeeld met Max en met Tee Dee die op die dag de knuffel op de foto gekocht had, en die in bed gelegd heeft.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley