week 3 en weekend.

Beste mensen, hoewel de dagen lang zijn vliegt de tijd,
Tijd voor een nieuw hoofdstuk in mijn reisboek. En het is weer een lange!
Maandag 21 mei. Shuttlerun test. 10.4 (vrijdag 9.0. )Veel Traptechnieken en vormen gedaan. In de middag veel gestrekt. Inclusief de shuttleruntest hebben de heren vandaag 4 keer gerent. Na 8x push ups van de trap werd er een wedstrijd hardlopen tussen twee groepen gedaan. De ene groep had 4 dames en 2 heren, de andere groep alleen maar heren. De 'verliezers' moesten aan het einde van de dag nog een sprint maken naar de eerste brug. Heen en terug ongeveer 1km. Omdat wij ( heren ) niet nog eens wilde rennen hebben we alles gegeven om de wedstrijd te winnen. De dames waren niet blij, tot dat Wong zei dat alle heren de sprint moesten maken... en dat onder 4 minuten! De laatste 20seconden heb ik me kamergenootje Shawn letterlijk mee getrokken omdat hij niet meer kon. Ik zat 4 seconden onder de tijd en was nog lang niet de laatste. Degene die boven de 4 minuten zaten moesten nog eens 50 push ups doen. Maar hoe zwaar en pijnlijk de dag ook is, er is dan altijd die heerlijke douche die alles weer goed maakt! Weer : warm met lekker briesje.

Dinsdag 22 mei. Arm en schouderoefeningen buiten op beton knokkel push ups, kruiwagen de trap op, push ups naar beneden.
1e berg rennen, geen idee hoeveel km maar veel. Vormen en traptechnieken tot de middag. Fanatiek spelletje basketbal op het plein ipv rennen. Door de slechte staat van het beton een gevaarlijk spel. Tijdens een valpartij glij ik uit en val op mijn enkel, einde spel voor mij! Ik koel mijn voet voor een poosje, maar de pijn word niet minder. Gelukkig zijn er alleen nog maar acrobatiek oefeningen die middag. Koppige ik die net doet alsof de pijn weg is en gewoon de les probeert te volgen. Pas bij de ratslagen kom ik opnieuw op mijn enkel terecht. Einde oefening. Ik zit de rest van de avond met ijs op mijn enkel. Erop staat is pijnlijk, dus geen optie.

Woensdag 23 mei. Slechte nacht gemaakt, veel pijnstillers helpen geen zak tegen me enkel! Ik heb het ochtendcirquit tot 6:00 uur overgeslagen. Ik heb nog steeds veel pijn maar wil de eerste ren van de dag proberen om mijn situatie te kunnen inschatten. Slechte situatie, ik red het met veel pijn. Ik bespreek met Wong wat ik kan doen voor de training. De rest van de ochtend heb ik stootkussens vastgehouden voor anderen, dus niet zelf getraind. De middag moet ik vormen doen terwijl de anderen de Sanda matten buiten leggen. Niet alleen sta ik nu 2,5 uur achter elkaar dezelfde dingen te doen, door de pijn in mijn enkel kan ik niet door mijn knieeen buigen waardoor de vormen er belachelijk uitzien! Maar ik wil niet meer koppig zijn, dus houd veel rust. Hoe graag ik ook weer terug de wedstrijd ring in wil die middag, ik sta aan de kant. De push ups van de trap heb ik wel mooi mee kunnen pakken, de trap oplopen koste dit keer meer moeite en tijd dan push ups naar beneden. S'avonds nieuwe lerares voor taal les. Veel studenten aanwezig, enige vervelende was dat haar engels nog slechter was dan mijn mandarijns! Ik heb een filmpje gemaakt voor een kleine indicatie van de les. hopelijk kan ik hem erop zetten dit weekend. Weer : heet, met veel zon.

Donderdag 24 mei. Nog steeds veel pijn, dus niet rennen of springen. Wel tot de laatste ochtend oefening mee gedaan met het vasthouden van posities voor 6 minuten per houding. En het zijn er veel! De rest van de ochtend weer de vorm lopen doen. Wat erg demotiverend is als je nog steeds niet verder door je knieeen kan zakken. De middag was niet veel anders, behalve dat ik af en toe wat minder pijn voel. Als afsluiter van de dag dezelfde trap op en af als de vorige dag. De trap op voorzichtig lopen, trap af push ups. Iedereen bereid zich voor op de gevreesde Taining Town run die morgen om 9:00 begint. Een halve marathon van meer dan 20km. Meer dan 7 bergen op en af rennen, talloze kleine dorpjes door, met als finisch het centrum plein van Taining Town. Een hoogtepunt voor velen zoals Shawn die volgend weekend alweer naar huis gaan. Ook voor mij dus aangezien dit mijn eerste keer zou worden. Ik vertrek morgen met de bus naar taining town om de groep op te wachten, en samen te lunchen. Ik heb er wel veel moeite mee maar besef dat ik waarschijnlijk nog 2 nieuwe kansen zal krijgen tijdens mijn verblijf. Blessures waren mijn grootste risico en angst van deze reis.
Maar eerst de avond nog, tai chi student Marc(Londen ) is vandaag 43 geworden en houd een kleine quize avond voor de studenten. Twintig vragen over china. Ik heb geluk want zit samen met shawn bij twee long termers. oftewel, mensen die hier al langer dan een paar maanden zitten en dus veel weten over de omgeving. De vragen varieerde van noem het exacte tijdstip waarop de olimpische spelen in China begon : 2008-08-08. 20:08. (Chinees geluks getal is 8 ). Of waar staat taining town bekent om? Bergen. Of waardoor taining town ontstaan was? toen er goud gevonden was in de bergen. Eind resultaat 17 punten 5 meer dan de tweede plaats. Prijs: een berg chocola uit Engeland! Geen goedkope plastic smakende chocolade zoals hier in china, maar echte volle chocola! Chocola is hier trouwens vooral door de vrouwelijke studenten als heilig verklaard. Dat merkten we meteen omdat onze groep die maar uit 1 vrouw en 3 mannen bestond. Weer : zweterig benauwd en bewolkt.

Vrijdag 25 mei. Taining run. In de ochtend conditioning gedaan. Dat houd in, boot op boot drukken. Twee mensen staan tegenover elkaar en slaan tegelijk elkaars onderarmen met de zijkanten(bootgedeelten ) op elkaar. Hierdoor word de huid steviger en het boot dikker. Hetzelfde geld voor de scheenbenen, klappen op de borstkast, en de hals. Daarna word er voorbereid voor de ren naar taining town. Gemiddelde tijd van de studenten is 2 uur,15 minuten. Natuurlijk heb je snelheidsduivels die records hebben van 1,5 uur. Kreupelgenootje David(Zweden) en ik nemen de rugtassen van de studenten mee de bus in die een uur later vertrekt dan de studenten. De busreis duurt ongeveer 40 minuten. Onderweg pikken we de gewonden, gestrandde, en uitgeputte studenten op die niet meer verder kunnen. Verbazingwekkend waren dat er maar 6 of 7. ( op een groep van meer dan 20 ) eenmaal in taining town zijn de snelheidsduivels al gearriveerd. Me kamergenootje Shawn heeft een mooie tijd neergezet van 1uur58. De rest van de dag zijn we vrij om te gaan en staan waar we willen. We besluiten de souvernierswinkels onveilig te maken, en omdat het Shawns laatste weekend is, leeg te roven. Shawn had rekening gehouden met zijn spaargeld op 100 pond(geen idee hoeveel) per week te moeten spenderen, maar omdat China zo goedkoop is, heeft hij nog meer dan de helft over. Dus koopt hij dure souverniers. Na de gebruikelijke boodschappen zoals chips, koek en jus d orange helpen we onze goed Chinees sprekende vriend Jeff(Australië ) om een Fan en een kleine koelkast mee terug te sjouwen. Dat was makelijker gezegd dan gedaan, omdat de bussen allemaal stampvol zaten! Shawn en de vrouwen kunnen nog in de bus staan, maar voor Jeff, David en ik was geen plaats meer. De enige optie was een taxi voor 80yuen, die Jeff zou betalen omdat wij de zware spullen droegen. We hebben in drie verschillende talen (Zweeds, Australisch en Hollands )gebeden voor ons leven, wat een nachtmerie was dat! Allereerst was onze taxichauffeur een vrouw. Dat houd in dat we bijna de hele weg in de eerste versnelling hebben gereden. Ten tweede was ze de hele weg telefonisch ingesprek gesprek. Ten derde was het aan het einde van de dag, het moment waarop vrachtwagens volgeladen met bamboe uit de bergen terug rijden, in tegengestelde richting van ons dus! Maar goed, we hebben het overleefd, en de rest van de dag ben ik lekker gaan lezen. Die avond was er nog een feest in de ontspanningsruimte, maar omdat er veelvloedig alcohol werd geschonken, ben ik niet uitgenodigd. Shawn kwam bezopen terug. Ik heb de groep beloofd dat ik pas in mijn laatste weken op de school een paar Chinese biertjes ga proberen, maar voorlopig wil ik clean blijven. Weer : perfect! Weinig regen en weinig zon, lekkere gevoelstemperatuur in je Tshirt.

Zaterdag 26 mei. In de ochtend de bus weer genomen naar taining town, voor de fruit markt. Ik ben inmiddels verslaafd aan een druif-achtige fruit soort waarvan zowel de Chinese als de Engelse naam mij onbekent is. Een witte druif die in een harde gele schil zit. Daarnaast zijn bannanen, appels en mangos en absolute must have hier op de markt. Volgende week hebben we op vrijdagavond een dubbele verjaardag van twee studenten en dat word gevierd, dus een kleinigheidje moet worden gehaald. Ik heb twee grote poosters gekocht voor 1 yuen voor in mijn kamer, om de boel wat op te vrolijken. Shawn en ik gaan verder onder gezelschap van twee dames Tee Dee(Londen)en een italiaanse dame wiens naam mij steeds ontgaat. Beide dames zitten in onze shaolin groep en zijn aardig gezellig maar erg luidruchtig. Terwijl de dames voor een olie massage gingen, namen Shawn en ik op ons gemak de touristen route door Taining town. Taining town heeft aardig wat mooie standbeelden, bruggen, bloemenparken etc. Maar wat nog meer opvalt is het enorme contrast tussen rijk en arm. Tussen de luxe kleding winkels in zijn kleine steegjes die meer uit modder en afval bestaan dan straatstenen. In eerste oogopzicht lijkt er niemand te wonen. Tot dat je even blijft staan. Dan zie je de mensen uit hun zelfgemaakte huizen komen, die niet veel meer inhouden dan een brokkelig muurtje met een stro dak, en een plank als voordeur. Je ziet er van alles tussen lopen. O.a. veel verminkingen, zwervers, dronkaards en kleine kinderen. En natuurlijk zwerfdieren. Na afloop ontmoetten we de dames weer in een sjiek restaurant genaamd West. Ook iets typisch voor Chinezen om te doen. Een Engelse naam/woord toevoegen aan hun bedrijf, om het sjieker te laten klinken. Vaak weten de Chinezen niet eens wat er staat, met als gevolg dat je de meest bissare teksten op de boorden ziet staan. Zoals : Young or Never! Erg populair voor reklame is de nummer 1 van China, Mr. Jackie Chan. Je komt zijn gezicht in bijna alle winkels tegen. Van koelkast tot lcdtv, boekenwinkel tot noodles shop. Ik heb overigens wel 1 andere grote ster gezien op de reklameborden van een telefoonzaak. Jet Li! Voor de rest staan er veel blanken modellen en westerse producten. Ik loop heel snel een kledingwinkel uit zodra ik op de radio lady gaga(uche! uche!) hoor! Chinese zijn duidelijk gek van westerse popmuziek. Ik niet.

Die avond hebben we films zitten kijken op onze kamer. De dames die zich verveelden kwamen ons vergezellen met chocolade koekjes en frisdrank. Ongelooflijk dat ik nog steeds blijf afvallen als je bedenkt hoeveel ik hier eet!

En nu is het zondag. Mijn gezondheid is niet honderd procent, en ik hoest veel. Mijn enkel is iets minder opgezwollen, maar ziet er nog steeds niet goed uit.(zie foto dag1 en dag5) Rennen gaat morgen denk ik nog niet gebeuren, maar ik wil wel weer beginnen met trainen. Afgelopen week was erg vervelend, en ik hoop deze week gewoon weer te kunnen doen waarvoor ik kwam. Zolang er maar niets gescheurd is in mijn enkel, dan is het einde verhaal...
To be continiued!