vier weken op weg.

Beste mensen in het zonnige westen, het is weer tijd voor een nieuw verhaal vol spanning, avontuur en gevaar. Maar nu eerst een update van mijn verblijf in China. Veel leesplezier.

Maandag 28 mei.
Scott overlegt wanneer hij deze week tijd heeft om naar Taining Town te gaan, dan kan hij vertalen voor mij in het ziekenhuis. Steunverband gekregen van David(Zweden) hijzelf probeert vandaag de les weer mee te doen, zijn blessure (lies tijdens shaolin streching) is aan het genezen. Wat betekent dat er nu maar 1 kreupelen aan de kant zit. Ik heb met Wong afgesproken dat ik vandaag geen oefeningen mee kan doen. Misschien dat het morgen wat minder opgezwolen is. Steunverband is wel fijn, en ik loop nu op mijn eigen gymschoenen, die een dikkere zool hebben en een hogere hiel dan de Fayues. Hierdoor heb ik genoeg steun om overeind te kunnen blijven staan. Savonds weer taal les met dezelfde amper engels sprekende dame. Dit was weer een erg interesante avond, waarin we veel gedaan en weinig geleerd hebben. Ik zie mezelf niet snel chinees spreken of lezen. Weer : miesser regen en koud.

Dinsdag 29 mei.
Samen met kreupelgenootje David(Zweden) en Scott naar het ziekenhuis in Taining Town geweest in de ochtend. Wreemd ziekenhuis. Je vult een formulier in, geeft 200 yuen als borg en krijgt een pasje. Vervolgens word je naar een kamertje gebracht, ongeveer de helft van mijn kamer hier, waar twee doktors tegelijk mensen aan het behandelen zijn. Een oudere doktor bekijkt mijn voet nadat hij zijn handen met geurige zeep heeft gewassen bij een roestige wasbak in de hoek van de kamer. Hij bespreekt zijn conclussie met Scott en wijst naar een tekening aan de muur van het menselijk skalet. Hij wijst naar de verbindingsstuk tussen de twee botten in mijn onderbeen. Scott vertaalt de doktor en zegt dat er niets gebroken is of gescheurd. Wel zijn de banden gerekt of verrekt. Tenminste als mijn engels zo goed is als ik hoop. Ik krijg wat chinees gekrabbel mee dat ik af moet geven bij de balie. Ik krijg twee doosjes medicijnen mee en iets wat lijkt op warmtepleisters. De twee doosjes zijn prays die ik op de zere plek moet spuiten. De doktor geeft aan dat ik minstens twee weken rust moet nemen. Of dat gaat gebeuren is nog maar de vraag... we gaan met Scott mee naar zijn nieuwe toekomstige bar om de werkzaamheden te bekijken. Chinezen schijnen volgens Scott vresselijk lui en leugenachtig te zijn. Wanneer wij aankomen blijkt er niemand aanwezig te zijn. Na vijf minuten komen twee mannen door de poort gelopen met een ijsje in de hand. Ze schrikken als ze Scott zien en zeggen dat ze met koffie pauze waren. Hierna gaan we naar een andere doktor voor David(Zweden) die al twee weken niet veel kan doen omdat zijn lies geblesseerd is tijdens de shaolin stretching. De doktor stelt voor om akkupuntuur? te doen. David ziet dit alles behalve zitten, vooral als hij erachtig komt waar de naalden in zouden gaan. In plaats daarvan laat hij het liever op de natuurlijke wijze genezen. Hij stopt met de shaolin lessen en gaat in plaats daarvan tai chi doen. Alleen de woensdagen(Sanda dag) komt hij nog met de shaolin groep trainen. Hij begint morgen met tai chi. Na de doktors gaan we ergens eten. Scott besteld een aantal schalen, waaronder deegballetjes, noodles, gegrild varken en sate-achtige stokjes met een zeer pittige smaak. Een heerlijke uitgebreide maaltijd! Op de terugweg lopen we langs Scotts bar, en zien de twee zelfde mannen bij een touristenwinkeltje zitten. Scott gaat in het chinees tegen zijn werknemers te keer. Steeds scheld hij ze in het engels uit terwijl ze dat duidelijk niet kunnen verstaan. Na de donderpreek gaan de werknemers mopperend aan de slag. Terwijl Scott verder de stad in gaat nemen David en ik de bus terug naar de school. Op school moesten we tien keer tegen iedereen zeggen wat de doktors hadden gezegd. De rest van de dag heb ik weer aan de kant gezeten. Weer : brandende zon en snikheet!

Woensdag 30 mei.
Eindelijk een ochtend mee getraind! Buikspieren branden! Top ochtend! De rest van de ochtend doen we padtraining. De een houd twee stootkussens vast en de ander bokst en schopt op zijn commando. Voor een paar oefeningen ben ik toch te eigenwijs en boks en trap ik erop los alsof er niets aan de hand is. Grappig dat zelfs met een been Wong geen commentaar heeft op mijn techniek. De rest van de tijd houd ik braaf de stootkussens vast. De middag werd verbazingwekkend genoeg geen Sanda gedaan, maar vormen. Waarschijnlijk is Wong niet tevreden met de progressie van de groep en wil er extra aandacht aan schenken. Weer: storm en regen in de ochtend. Zonnig en droog in de middag.

Donderdag 31 mei. De eerste maand komt tot een einde. Hoewel ik nu anderhalve week uit de race ben, kan ik wel zeggen dat we veel leren in slechts vier weken tijd. Alleen al de enorme conditie die je opbouwd. Morgen is het Shawn zijn laatste dag op de school, dus hij is vollop aan het inpakken. Het zou wel even wennen zijn zonder maatje hier. Volgens Scott duurt het nog even voordat ik een nieuw kamergenootje krijg. Komend weekend komen er vooral vrouwen bij. Donderdag is vormen dag. Terwijl de groep rent of oefeningen doet waar ik niet aan mee kan doen, duik ik de fitness ruimte in. Ik kan nog altijd prima mijn bovenlichaam trainen. Dat geeft een stuk meer voldoening dan de hele dag langs de kant te zitten. Soms pik ik toch even wat van de les mee. Niet meer dan een of twee vormen, waarna ik gauw weer naar de kant hinkel. Die middag krijgt de groep schokkend nieuws. Na het rennen roept Wong : shaolin stretching! Niemand is er mentaal op voorbereid en vele hebben verzuurde benen. Toch is de meesters wil wet. Hoewel ik de normale stretchings wel mee kan doen, zijn mijn spieren bij lange na niet warm genoeg voor deze oefening, dus ik word ontzien. In plaats daarvan word mij gevraagd om fotos en film te maken van de martelingen. Vooral Shawn is vresselijk onder handen genomen omdat dit zijn laatste keer is. Hij moet tegen de muur staan en zijn benen zo wijd als hij kon houden. Vervolgens ging een student voor hem zitten en drukt zijn voeten op de knieën waardoor ze niet kunnen buigen en gestrekt blijven. Vervolgens Springt Wong op de heupen van zijn slachtoffer en drukt Shawns rug recht. Het resultaat is twee keer zo extreem als de normale shaolin stretching. Ik heb de video ervan. Helaas kan ik geen videos uploaden. Misschien maar goed ook. Na de martelingen word er nog een schepje op de dag gedaan door de bekende 6x strap treden oefeningen te doen. Weer : bloed en bloed heet.

Vrijdag 1 juni. De laatste dag van de week kan ik in de ochtend weer helemaal mee trainen. Schouder oefeningen. Een paar keer 50 push ups gevolgd door 2 minuten tegen de muur staan op de handen. Als je valt, moet je een rondje rond de school rennen en de trap af op handen en voeten. Het voelt heerlijk om je spieren weer te voelen branden voor 6 uur s ochtends. De middag is de reservoir van 10 km. Die tijd ben ik in de fitness ruimte te vinden. De rest van de middag word de fitness zaal gebruikt voor "free fitness" zolang je bezig blijft, mag je doen wat je wilt. Slecht nieuws als je die ochtend al je spieren hebt verbrand aan dezelfde oefeningen, die je nu voor 2,5 uur moet herhalen. Wel leuk om weer samen met groep mee train. Het voelt alsof ik nooit weg ben geweest. Weer : regen, met droge momenten.

17:30 spreken we af om de bus(die Scott voor ons geregeld heeft) naar Taining Town te pakken. Jeff(Australië) en Alicen(Amerika) vieren hun verjaardag. 21 en 31 jaar oud. Om dit te vieren hebben ze een kareoke bar af gehuurd. De enige uitgaans gelegenheid die chinezen hier hebben, naast de gokhallen en terrasjes. Omdat deze plek en de training de lichamelijke verzorging nogal doet verloederen, is uitgaan een perfect excuus voor zowel dames als heren om het beste uit de kast te halen en op te doffen. Ik heb voor het eerst sinds mijn verblijf in China weer gel in mijn haar en mijn beste vest aangetrokken. Toevallig ook nog een lekker luchtje gevonden onderin mijn rugtas. Het is even wennen om de heren in goede kleding, en dames met make up en in jurk of rok te zien. Met een grote groep staan we om 17:25 te wachten bij de poort waar de bus zou moeten komen. Onze verwachting, omdat het chinezen zijn, is dat we zo'n 40 minuten moeten wachten. Om 18:15 komt de bus aangerammelt. Eenmaal in Taining Town boeken de mensen die blijven slapen hun hotel kamers. Ik deel een kamer met Jeff(Australlie) en Tanja(Duitsland). Voor honderd yuen (€25+-)heb je hier een 3 persoons kamer waar er 6 in kunnen inclussief de borg van 20%. Stervend van de honger duiken we met de hele groep een veel te klein restaurant in. De eerste flessen Chinese wijn en xingthau(lokaal biermerk) worden meteen op tafel gezet. Ik heb de eerste beurt gepast, maar goed, (ik was erg nieuwsgierig, en je moet je soms open stellen voor nieuwe dingen!) Dus ik zat algauw mee te doen. Cambei betekent hier : proost of in een keer leeg. Een makkie als je de mini glaasjes ziet, en bovendien kom ik er na het eerste glas achter dat het bier hier voor 99,8% uit water bestaat. Dus, laat maar komen die biertjes. We bestellen 'slechts' 4 schalen, waaronder : sweet en sour pork, gebakken banaan in honing! Saté stokjes met extra spize. Dumblins, beter bekent als deegballetjes met vlees! En nog een vleesgerechtje. Alles erg lekker, maar voor meer dan 20 man, slechts een voorafje om de honger op te wekken. Niet te min was het erg goedkoop dus niet heel erg. Tijdens de maaltijd worden de jongetjes van de mannetjes gescheiden en zien we meteen wie er niet tegen drank kunnen. Tot mijn grote verbazing steekt Shawn met kop en schouders boven de groep uit. Hij begint luidruchtig te worden en steekt sigaretten op, terwijl hij niet eens rookt. Na het diner de plaatselijke bakery in, die net als alle winkels hier tot midden in de nacht open zijn. Daarna door de kareoke bar in. In een super sjiek hotel zijn er een aantal zalen met een groot dia scherm en een juke box. We hebben een eigen zaal, en met twee microfoons begint de lol. Ik ben nog nooit in een kareoke bar geweest, maar het is te merken dat het in China een grote hit is voor het uitgaan. Vooral onze leraar Wong is geniaal als hij zijn favoriete muziek singt. Wong kan verbazingwekkend goed zingen, zowel chinees als engels. We verstaan er geen woord van maar iedereen zingt uit volle borst met hem mee. Ook Jeff heeft een gouden stem, en laat dat merken. De dames blerren gezamelijk hun romantische nummers, en de heren kiezen voor elvis of James brown. De avond word grimmig wanneer een aantal flessen Jack Daniëls naar binnen gebracht worden, en er meer geschonken word dan nodig is voor gezelligheid. Voor mij reden genoeg mijn bier te laten staan en op te blijven letten. Vooral Shawn is het slachtoffer van de drank geworden. Ondanks de waarschuwingen van o.a. zijn leraar en mij. Hij drinkt veel shots en begint door de microfoon te rappen, zonder dat er een helder woord uit komt, en danst als een malloot door het beeld heen. Tee Dee komt naar mij toe. Ik herken die vrolijke speelse jongen helemaal niet meer, zegt ze. Het is nu een 'agressive prick' geworden. Als ik hem zeg dat het genoeg is en zijn microfoon afpak en door geef word hij agressief en haalt vol uit naar mijn gezicht. De 19jarige magere Shawn weegt 59kg, en is een kop kleiner dan ik. Als ik zijn pols omdraai verliest hij zijn evenwicht en donderd op de grond. Einde van Shawn zijn avond. Charly(Londen) deelt een hotelkamer met hem en besluit om hem tussen twee schouders in af te voeren, en komt even later weer terug. Afgezien van dit kleine op stootje verloopt de zatte avond verder vrollijk. Jeff en ik krijgen nog een duet van 'u raise me up' wat erg gewaardeerd werd. Jeff blijkt dezelfde christelijke muziek voorkeur te hebben als ik. Rondom de klok van 1 uur keert iedereen terug naar hun hotelkamer. Onderweg hebben somigen nog honger, en we stoppen bij een klein winkeltje. Ik zie tot mijn schrik een amper 11 jarig jochie achter de kassa zitten. De rest van de winkel is verlaten en de jongen wrijft steeds van vermoeidheid in zijn ogen. Het is moeilijk te bevatten wat voor ouders hun kind dit aandoen, maar je kunt er niets aan doen. Bij het hotel aangekomen blijkt er nog een slachtoffer van de drank gevallen te zijn. Alicen is een stille drinkster maar moest door Tee Dee naar haar bed gedragen worden. Even kijken bij Shawn. Hij moet goed in bed worden gelegd. De hotelbedden liggen iets beter dan in de school, en zijn een stuk groter. Dus we sliepen allemaal als rozen.

Zaterdag 2 juni.
De volgende morgen worden we luidruchtig gewekt door een onbekende nieuwe studente, die kamergenootje Tanja goed kent. Zij was die nacht aangekomen bij de school en werd opgevangen door enkele dronken studenten die de nacht door hadden gehaald en ze stonk naar alcohol. Jeff en mijn eerste impressie: negatief. Laten we hopen dat ze niet bij onze groep komt. Die ochtend zijn de gevolgen van de avond duidelijk aanwezig. Omdat ik slechts 4 water biertjes gedronken had, die verdeeld werden in kleine glaasjes, was ik samen met Jeff een van de weinigen die nergens last van hadden. We besluiten met zn allen een ontbijt te gaan zoeken, maar terwijl ik mij omkleed verdwijnt de hele groep, en blijf ik achter met de hotelsleutel. Gelukkig is Tee Dee ook achtergelaten, en we gaan met zn 2en een warm broodje eten. Na de markt over te zijn gelopen duiken we voor ons wekelijks ontspannings ritueel de West in voor een cappuchino. Terwijl we van de rust genieten en praten over martial arts thuis word ze gebeld door Jeff die op zoek is naar de hotel sleutel die in mijn broekzak zit. Even later komt hij hem ophalen, en heeft een brake Shawn mee gebracht, die hij bij ons achterlaat. Shawn weet niets meer van de avond maar zegt dat hij heeft genoten. Na een aantal foto's van hem knock out op de grond, gevolgd door een volle laag van Tee Dee en mij geeft hij geschrokken toe teveel te hebben gedronken. Hij blijft de rest van de dag zich verontschuldigen voor zijn actie tegen mij, en is verbaast dat ik niet terug geslagen had. Ik grap tegen hem dat de volgende keer dat we samen uitgaan en hij gaat weer de mist ingaat, ik wel uithaal. Als Charly en Alicen ons gesprek verstoren gaan we gezamelijk naar de fruitmarkt. Ik moet alleen eerst geld opnemen, maar als ik terug ben is de groep alweer vertrokken. Dan maar alleen. Een leuke manier om mijn Chinees op de proef te stellen. De vrouw op de markt is erg behulpzaam wanneer ze mijn poging hoort om in het chinees 5 bananen te kopen. Ze verbetert me vriendelijk, en lacht. Net als de man die me helpt aan rozijnen en schillen mango. Het duurt even voordat ik door heb dat hij zich voorstelt en naar mijn naam vraagt. Ik denk dat ik vaker alleen de markt op ga, erg leerzaam. Op de terug weg kom ik de groep weer tegen. Na een lunch bij de dico's(Mac) besluiten we de bus terug te pakken. Vooral omdat mijn enkel erg veel pijn doet, en ik er niet lang meer op wil lopen. Bij de bus nemen we afscheid van Shawn. Hij blijft nog een nacht in Taining Town om s ochtends de bus te pakken naar fujio, en daarna het vliegtuig naar shanghai. Op gisteravond na was het altijd erg gezellig en hij zal behoorlijk gemist worden. We hebben tussen de lessen door veel goede gesprekken gehad over van alles en nog wat. Van onze vriendinnen tot het geloof. Het zal wreemd worden zonder hem. Eenmaal terug krijg ik het nieuws dat er vanavond een nieuwe student mijn kamer komt.. Weer : regen...

Zondag 3 juni.
Vandaag heb ik besloten helemaal niets te doen. Lunch is weer in xin xiao dus ik zal wel wat moeten lopen. Maar de rest van de dag lees ik de tijd weg. De pijn in mijn enkel komt per 10 minuten in de vorm van pijnsteken, en de spray die ik van de dok heb helpt geen zak! Ik vrees dat ik morgen of misschien wel de hele week weer op mn achterwerk zit en mijn tijd verspil. Toch heb ik Shawn en Tee Dee beloofd dat ik niet voortijdig China zal verlaten. Ik kan nog een hoop dingen wel doen, en dat geef ik niet op voor een enkelblessure. De nieuwe student die mijn kamer overhoop gooit bij het uitpakken van zijn koffers is Rolf uit Oostenrijk. Hij is drie koppen groter dan ik, en spreekt amper een woord engels. Dus naast Chinees en Engels word nu ook mijn Duits op de proef gesteld. Een taal waar ik absoluut niet in thuis ben. Gelukkig zijn er nog twee andere studenten die duits kunnen zodat het niet al te vervelend word. Rolf heeft 6 maanden in het leger gezeten en doet aan voetbal en basketbal. Mijn vraag wat hij dan voor 6 weken te zoeken heeft in een martial arts school komt door de taalbarriere niet over. Hij weet niets van de verschillende stijlen, laat staan welke hij zelf wil gaan doen. Na een korte uitleg over de gang van zaken en een rondleiding rond de school, duik ik 'mijn plekje' op om lekker te gaan lezen.
Kijk ook de officiële website van de school, die veel beter is dan de site van extreme gape en zoek mijn master op Wang Chuang.
http://www.risingdragonschool.com/
Bedankt voor alle reactie en zorgen! Ik lees ze met plezier.