Beijing

Hier dan het laatste verslag. Mijn 'vakantie' in China. Enjoy!

Donderdag 26 juli. De reis begint van de school naar Taining town, waar ik geld moet pinnen voor de taxi, en door naar het vliegtuig. Nanchan arpt is een klein vliegveld met maar een paar gates, dus het vinden van mijn vlucht was snel gedaan. 15:00 vertrekt het vliegtuig. Ik kijk niet meer op van de vertragingen na alles wat ik gewent ben in China. Rond 17:00 kom ik aan in Beijing arpt. Een mega vliegveld. Voor mijn bagage moest ik al een flink eind lopen. De exit vinden is ook makelijker gezegd dat gedaan. Vooral omdat er drie main gates zijn waar men naar buiten kan. Ik zoek een lange tijd tot ik de subway gevonden heb. De subway is een ondergrondse tram die, volgens vrienden, een makkelijk vervoersmiddel is. Bovendien word je niet afgezet door taxi chauffeurs. Maar ik had nogal veel moeite om wegwijs te worden in het dolhof ondergronds, en natuurlijk spreekt hier niemand Langzaam Chinees, of engels. Dus ik besloot om maar een taxi te pakken, dat ging een stuk makelijker. Ze kwamen al meteen naar me toe gerend toen ze me zagen staan. Eenmaal bij het hotel aangekomen, blijkt de informatie die ik had gewijzigd voor vertrek, niet doorgekomen te zijn. Ze verwachtte twee personen voor 8 dagen, ipv 1 voor 4 dagen. Gelukkig geen probleem, de baas spreekt fatsoenlijk engels. Na gesetteld te zijn in de luxe kamer, met een Zacht twee persoons bed! Bespreek ik de mogelijkheid voor de tours. Het hotel heeft een rijkelijk aanbod van verschillende touristische attracties voor de prijs van 300 yuen per dag. Weer : warm veel zon.

Vrijdag 27 juli. De tourgids haalt mij op rond 07:00. Ik ben de eerste in de bus, en we maken zeker nog vier of vijf stops bij andere hotels voordat de tour kan beginnen. Als eerst is het jade museum aan de beurt, waar we een rondleiding krijgen in de fabriek waar ze van alles maken van jade. Omdat we allemaal westeners zijn is het mogelijk om wat dure aankopen te doen. Vervolgens door naar de Ming tombes. Omringt door bergen en bossen, grote pleinen, en heel veel beelden, staan de graftombes van de keizer. Binnen mag niet gefilmd of gefotografeerd worden, maar er viel naar mijn idee ook niet veel te zien. De tombe van de keizer was kaal en leek meer op een rode container. Omdat de keizer geloofde dat hij na zijn dood nog steeds keizer zou zijn in de hemel, nam hij veel van zijn rijkdom mee zijn graf in. De gehele binnenkant van de tombe was dan ook van marbel. Na de ming tombes op naar de muur. Eerst een goede lunche bij een restaurant. Ik voel me weer even thuis. In the northern aten we vaak precies hetzelfde als wat er nu op tafel stond, en terwijl de touristen alles voorzichtig proeften, nam ik de kans om royaal alle te eten wat ik herkende. Eenmaal vol gegeten, komen we na een uur rijden aan bij de voet van de muur. Het sterft hier van de bedelaars, marktkraampjes en verkopers. De tourgids raad iedereen aan om met de kabelbaan de muur op te gaan. De prijs is niet inbegrepen en bedraagt 80 yuen. Hoewel het helft van de groep uit jongere studentjes bestaat, ben ik de enige die de kabelbaan niet ziet zitten. Volgens de gids is de klim naar de muur slechts 35 minuten. We spreken af dat we om 15:00 weer beneden bij de kabelbaan ontmoeten. De klim naar de muur, ondanks het feit dat ik net Chinees heb gegeten, duurde voor mij slechts 10 minuten..., en dan sta je daar! Op de great wall of China! Het weer was inmiddels wat koeler geworden, en na een tijdje lopen begon het mistig te worden en te druppelen. Hoewel regen zo hoog in de bergen meer lijkt op natte sneeuw. Het was een aangenaam gevoel na zo'n lange tijd in de hitte, en zelfs met de mist kon je nog een behoorlijk eind zien. Tijdens mijn wandeling over de muur kom je onder andere achtelijk veel nederlander tegen. Net als de engelsen kun je ze al op een afstand horen klagen over het weer, hun pijnlijke voeten of simpelweg teveel te hebben gedronken. Ik vermijd zoveel mogelijk de touristen, door harder te lopen dan de meesten. De muur heeft veel gaten en losse treden, waardoor de wandeling nog best spannend en leuk is. Natuurlijk niet veel de tourist die hierop niet voorbereid is. Ik heb me prima vermaakt op de muur, en wanneer ik de anderen van de tour tegen kom, ben ik al veel verder geweest dan hun. Wat erg grappig is is dat ik op dat moment een berichtje kreeg van mijn pa. 'Hoi wout, ik zit hier aan een ontbijt en jij loopt over de muur in China.' Toevallig was dat nog waar ook! Na een aantal uur weer terug naar de bus, terwijl je je een weg slaat door de verkopersmassa die allemaal hetzelfde verkopen, allemaal hetzelfde vragen en allemaal even hard om aandacht schreeuwen. De laatste stop van vandaag was een traditioneel thee huis. We kregen een vip kamer waarin we verschillende thee proeven terwijl ons van alles en nog wat werd uitgelegd over de thee. Na de thee werden we keurig rond 18:00 terug naar de hotels gebracht. Als avond eten ga ik de straat door om op zoek te gaan naar een restaurant. De eerste die ik tegen kom, omdat ik erg hongerig was, ging ik meteen binnen. McDonalds in china! Ik weet het, ik schaam me diep, maar ik heb avond gegeten bij de mcdonalds. Alleen is er een groot verschil tussen de Chinese Mac en de Nederlandse(of waar dan ook ter wereld). Hier krijg je Echt vlees, Echt brood, Echte groente en echt ijs voor je geld! De kippenvleugels zijn niet van plastic, de broodjes niet van karton en zelfs de saus heeft een (goede) smaak! En je raakt en Blijft vol zitten na de Maaltijd! Maargoed.., de naam blijft natuurlijk wel een vloek op de qualiteit. Het hotel heeft naast een zacht bed en een eenpersoons douche, ook een tv. Ja, een tv... dat ding heb ik alles behalve gemist. Toch heb ik lekker ontspannen zitten lachen naar the voice of china! Weer : warm, mistig en regenachtig.

Zaterdag 28 juli. Vandaag om 07:15 opgehaald voor de nieuwe dag. Onze eerste stop is het parel museum. Hier word ons uitgelegd hoe de parels in sieraden worden verwerkt. Zoals verwacht krijgen we ruim de tijd om te shoppen in de dure winkels. Omdat het merendeel van onze groep uit mannen bestaat, en iedereen dus maar op een stoel gaat zitten wachten, dringt het tot de tourgids door dat we niet op zoek zijn naar parels. Volgende stop is het tian men plein. Hier is een groot tribute voor de leider van het volk. Dagelijks komen duizenden chinesen hun eer bewijzen aan hun overleden leider. Het is net alsof ik in een mierentunnel beland ben. Ik ben een van de grootste hier, en heb geen moeite me een weg tussen de menigte te vinden, ik kijk over de mensen uit naar de gids met zijn blauwe flag. Maar voor een tweetal jonge dames(uit Ierland) in de tourgroep is dat niet mogelijk. Ik zorg dat zij mij in ieder geval niet uit het oog verliezen. Vervolgens lopen we door naar de verboden stad, dat aan het tian men plein grenst. De verboden stad heeft een aantal enorme poorten als entree. De grootste was voor de keizer, dan aflopend links en rechts voor de edelen, geleerden en hoge piefen. De commoners(normale volk) mocht de stad nooit betreden, vandaar de naam verboden stad. Eenmaal door de poort is het een gekkenhuis van belangstelling. Duizenden, en duizenden mensen, zowel touristen als chinesen verzamelen zich in groepjes met tourgidsen die met flaggen rondlopen, op het plein tussen de stad en de poort. Eenmaal in de stad is het een een groot dolhof. De keizer had een aantal enorme gebouwen en pleinen waar hij vergaderingen, toespraken enzovoort hield. De een nog kleurrijker en groter dan de andere. Voor ieder gebouw stonden enorme leeuwenbeelden, die hem macht en bescherming gaven tegen boze geesten. Maar achter die grote pleinen en gebouwen leefde hij zelf met zijn drieduizend vrouwen. Een dag per jaar mocht de keizer een nieuwe lading vrouwen uitkiezen, en het was een voorrecht als je als vrouw gekozen werd(en het gaf je familie eer) want je zou de rest van je leven in de verboden stad wonen. Of in ieder geval zolang de keizer leefde. In de stad zijn 9999 gebouwen, wat een symbolische betekenis heeft voor de macht van de keizer. Hoe verder ik de verboden stad in ga, hoe groter het word. In het midden is zelfs een enorme tuin voor de keizer, met speciale stenen die van zuid chinese stranden naar hier zijn gebracht. De beelden hier zijn anders dan in de grotere delen van de stad. De leeuwenkoppen lijken meer op honden. Dit was bedoeld om de vrouwen niet af te schrikken, en hun een plezier te doen. De huizen zelf konden we niet in, omdat het allemaal te oud en beschadigd is. Wel konden we vanaf de straatjes naar binnen kijken. Na een paar uur ronddwalen kwamen we aan de andere kant van de verboden stad naar buiten. Opnieuw door een grote poort voor de keizer. Nu pas viel het mij op dat er een grote gracht rondom de gehele stad liep, omdat de brug hier duidelijker op een brug leek. De volgende stop was een restaurant voor de lunche. Iets sjieker dan de vorige dag, en met nieuwe dingen zoals visgerechten. Erg lekker! De next stop : het zomerpaleis. Een flink eind van de verboden stad. Dit paleis was gebouwd voor de keizer en keizerin om de hete zomermaanden in Beijing te ontvluchten naar de koelere bergen buiten de stad. In 18zoveel was het paleis en alles eromheen vernietigd door de tweede opium oorlog. Het werd opnieuw opgebouwd door een koelbloedige keizerin xi xi, die het geld uit de pot voor defensie haalde, en de belasting omhoog gooide. Ze maakte al het geld op aan sieraden en cosmetica, oftewel een moderne vrouw. Het zomer paleis zelf kunnen we niet in, maar er is genoeg omheen wat de moeite waard is. De gids heeft duidelijk haast en loopt stevig door, tot ergernis van de groep. We besluiten daarom langzamer te gaan lopen, zodat hij bij iedere bocht op ons moet wachten. Om het paleis is een reusachtig meer gegraven voor de keizeri, met een eiland in het midden. Door de tuinen loopt de langste corredor in de wereld. Een lange hal vol schilderingen en kleuren. Er ligt een schip, dat volledig van merbel is gemaakt, op verzoek van de keizerin. Na de tuin gaan we naar de laatste stop, het zijdenmuseum. Erg interessant om te zien hoe zijde word geweven, en zelfs met de hand in lakens word verwerkt. Maar net zoals het jade, theehuis en de parels zijn ze hier vooral gebrand op ons geld. De tourgids is duidelijk boos omdat we opnieuw gezamelijk gaan zitten wachten, en vraagt waarom we niets kopen. Omdat we blank zijn betekent nog niet meteen dat we alles kunnen en moeten kopen wat duur of mooi is. Dat begrijpt de gids niet, zal wel een westers moto zijn. Weer : zonnig en warm.

Zondag 30 juli. Vandaag geen tour gepland. Ik ga zelf op pad! En wel naar Beijing Zoo! Ik zorg dat ik een van de eerste ben om de drukte van de massa voor te zijn, en vertrek om 6:30. Het koste even wat moeite, maar ik snap nu eindelijk hoe het dolhof onder de grond werkt. Voor 2 yuen koop je een kaartje naar de subway. Vervolgens reis je van A naar B en geef je je kaartje af bij het verlaten van de subway. Beijing Zoo is slechts drie stops van mijn hotel, een kleine tien minuten reizen. De dierentuin in Beijing is absoluut een must see voor iedere dierenliefhebber. Naast de apen, roofvogels en kangeroes ook interessante beesten zoals de witte leeuw en witte tijger! En.. de reuze Panda! Ik kan nu zeggen dat ik een echte panda heb gezien, en bewijzen op foto! Ook de witte tijger was indrukwekkend, ondanks dat het om 8:30 al zo warm was dat alle dieren in de schaduw voor pampus lagen. Het Beijing aquarium is een beetje een tegenvaller. Hoewel de dingen die ze hebben erg leuk en mooi zijn, miste ik wel wat dieren. Geen haaien, geen orkas! En dat terwijl ze veel tekeningen en afbeeldingen hebben van beide dieren, is behoorlijk teleurstellend. Gelukkig is het in het aquarium lekker koel, en hebben ze veel dranken en voedsel. In de dierentuin miste ik ook een van mijn lievelingen de silverback gorilla! Er was wel een gorilla verblijfplaats, maar ik denk dat de gorilla vandaag een vrije dag had, en is gaan shoppen in Beijing. Ik zorg dat ik op tijd de zoo verlaat, want om 18:30 word ik opgehaald bij mijn hotel voor een voorstelling. Ik had de vorige avond een ticked voor de akrobatiek geboekt, maar het werd door een foutje niet op tijd geregeld, dus boden ze de kung fu show red dragon aan. Ik wilde allebij de shows zien, dus het was geen probleem voor mij om de andere show morgen te gaan bezoeken. Ik word voorgereden in een luxe wagen, met een engelsprekende gids en chauffeur(met witte handschoentjes!) Als we een echtpaar oppikken bij een volgend vijf sterren hotel dringt het tot mij door dat die luxe niet voor mij maar voor hun bestemd is. Toch blijkt het De kung fu show in beijing is absoluut een aanrader. Alle deelnemers zijn shaolinstudenten uit het klooster die samen de gekste stunts uithalen op het podium. Het verhaal is in gedubbeld engels, wat betekend dat er engelse stemmen over de chinse acteurs zijn opgenomen. Maar voor de echte liefhebber, en zeker voor mij, is het een genot om te zien. Alles wat ik de afgelopen maanden geleerd heb, word hier in hun complete en perfecte vorm laten zien. Het weer : bloed, bloedend en bebloed heet!

Maandag 30 juli. Een nieuwe dag ontwaken in Beijing. En wel mijn laatste hele dag. Ik had in eerste instantie een bezoek aan de arrow tower en de lama tempel gepland. Beide zijn op loopafstand van mijn hotel, maar bij aankomst blijkt : 'Mondays closed for tourists!' Dus in plaats daarvan duik ik een onbekende weg in, en eindig in een aantal drukke winkelstraten. Ik heb mijn best gedaan om mij te gedragen als een rijke blanke, maar als ik kijk naar wat ik allemaal heb uitgegeven valt dat erg tegen. Een nieuwe pet, een dure zonnebril, een shirt, en nog wat souverniers. Wel heb ik een uitgebreide Chinese lunche gehad in een restaurant met vier bedienden die me nauwlettend in de gaten hielden, en alles voor me deden. Ik heb enorm gelachen met een winkelbediende die maar bleef praten tegen mij in het chinees, ondanks dat ze wist dat ik haar niet verstond. Waarschijnlijk had dat ook te maken met dat ik een nieuw shirt nodig had. Zoals iedere dag eindig ik mijn middag met een dure mocha, de beste in de buurt : mcdonalds mochachino! Die ik op het traditionele terras voor de Mac nuttig. Als ik zou roken zou dit het perfecte plaatje zijn voor een reklame van een reisbureau, even helemaal weg dromen in de achterhoek van Beijing centre! Om 18:50 word ik opgehaald voor de akrobatiekshow. Dit keer ben ik de enige die word opgepikt, en de taxi is dus ook een stuk minder luxe, en de chauffeur draagt geen handschoenen. Terwijl we naar het theater rijden begint het hard te regenen. De hele middag is het al aan het dreigen, maar nu zet het eindelijk door. Als we uitstappen word ik door de gids met een paraplu boven mijn hoofd de straat door geleid. Ik doe mijn best om niet in de lach te schieten, want de gids doet zijn uiterste best om mij onder de paraplu te houden, hoewel hij twee koppen kleiner is dan ik ben. Wat valt er te vertellen over de show die ik zag. Niet veel, althans, de woorden schieten te kort, en mijn Nederlands is ernstig achteruit gegaan de afgelopen maanden. Je weet niet wat akrobatiek is, tot je deze show in Beijing gezien hebt. Van jonglerende jongens die overgooien met Chinese meisjes, tot parasols balanceren met de voeten. Het meest jaw-droping-moment was de scooters in de bal. Een grote metalen bowl, waar scooters als hamsters over de kop rijden. In nederland heb ik gezien hoe twee scooters tegelijkertijd in een bowl reden, en rakelings langs elkaar rond reden. Dat is Niets vergeleken met wat de chinesen hier deden. Het begon met een scooter, tot een tweede, derde en vierde scooter. Bij iedere scooter die het podium opkwam ging het publiek uit hun dak van spanning. De scooters reden zo dicht langs elkaar, dat een ongeluk Moest gebeuren. Na vijf scooters, die een sierlijke staart maakten in de kleine kooi, werd het publiek wild toen er een zesde, zevende en achtste scooter het pudium opreden. Jawel, acht scooters raasden langs elkaar in de kooi. Na de show stond ik nog steeds uit te blazen van verbazing, en mijn stem was schor geschreeuwd. De chauffeur, die ook een stuk kleiner was, bracht mij onder begeleiding van de paraplu terug naar de taxi, en reed tot de ingang van het hotel, waar ik opgewacht werd door de bedienden die me voor drie passen met een paraplu naar binnen brachten. Weer : overdag zonnig en warm met lichte regen, in de avond harde regen en lekker koel.

Dinsdag 31juli 2012. De laatste dag van mijn verblijf in China. De 90ste dag. De dag waar ik soms van wakker lag, en soms van droomde. Ik pak mijn spullen, een veel zwaardere rugtas dan op de heenreis. Om 10:30 verlaat ik het hotel, de terugreis begint. Het regent, zowel buiten op straat als binnenin mij. Terwijl de taxis schreeuwen om mijn geld, duik ik rustig de subwaystation in. Voor slechts 25 yuan en een keer overstappen naar het vliegveld, of voor driehonderd yuen vast zitten in het verkeer, is een easy choise. Ik heb mijn bagage zo goed mogelijk ingepakt, en de meest kwetsbare spullen in handdoek en kleding gewikkeld, maar het is natuurlijk altijd de vraag hoe het in Nederland tevoorschijn komt. Eenmaal op Beijing arpt is het gemakkelijk de gate naar Amsterdam te vinden. Voornamelijk volg ik de nederlandse klanken van mijn vaderland. Op het vliegveld begint het eindelijk te kriebelen. Ja, ik mis mijn familie en vrienden, het hollandse voedsel waarna je tenminste na een uur nog steeds vol zit. Het is mooi geweest. Ik vertrek om 15:20, zoals gewoonlijk een uur vertraging. Ik kom in nederland aan om 02:05, terwijl het daar net 18/19:00 zal zijn. Ik type de laatste zinnen van mijn avontuur hoog in de lucht, boven de regenwolken waar de zon schijnt. Dit is mijn reis naar China, mijn avontuur dat ik mijn kinderen en klein kinderen zal vertellen. Mijn leven is erdoor op de kop gezet, en als ik aankom in Nederland, zal een hoop veranderen in mijn oude leventje. Kom ik ooit nog terug naar China, naar de rising dragon school? Als het kan, dan kom ik terug. Om nog sterker te worden dan ik nu ben, nog beter in dat waar ik van houd. Voor zes maanden of een heel jaar. Martial arts neemt vanaf nu het lege deel in dat ik zal missen als ik thuis kom. Een leven zonder is voor mij niet meer denkbaar. Maar voor nu, ben ik sterker dan ik ooit had durven dromen. Zowel fysiek, als mentaal kan niets mij meer breken.

Dit is het einde van mijn reisverslag. Bedankt voor het lezen van mijn verslagen, ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn avontuur. Ik vond het altijd erg fijn om reacties te lezen van familie en vrienden. De groeten uit China.
Wout van Leeuwen.
P.s. bedankt voor het grootste ontvangst op Schiphol, met spandoek en al! Super om iedereen te zien! Bedankt!